ประมาณ 400 ปีก่อนคริสตศักราช – เดโมคริตุส นำเสนอแนวความคิดแรกเกี่ยวกับอะตอม นักปรัชญากรีก เดโมคริตุส (Democritus) และ ลุยซิปปุส (Leucippus) ได้เสนอทฤษฎีแรกเกี่ยวกับอะตอม ว่า อะตอมแต่ละอะตอมนั้นมีรูปร่างแตกต่างกัน ในลักษณะเดียวกับก้อนหิน ซึ่งรูปร่างนี้เป็นตัวกำหนดคุณสมบัติของอะตอม
1803 – จอห์น ดัลตัน (John Dalton) – พิสูจน์ว่าอะตอมนั้นมีอยู่จริง
จอห์น ดัลตัน ได้พิสูจน์ว่าสสารประกอบขึ้นจากอะตอม แต่ก็ไม่ได้รู้ว่าอะตอมนั้นมีรูปร่างอย่างไร ซึ่งงานของดัลตันนี้ขัดแย้งกับ ทฤษฎีของการแบ่งแยกได้ย่างไม่สิ้นสุด (infinite divisibility) ซึ่งได้กล่าวว่า สสารนั้นสามารถถูกแบ่งเป็นส่วนย่อยได้เสมอ อย่างไม่สิ้นสุด
1897 – โจเซฟ จอห์น ทอมสัน (Joseph John Thomson) – ค้นพบอิเล็กตรอน
ความเชื่อที่ว่า อะตอม เป็นส่วนที่เล็กที่สุดของสาร นั้นคงอยู่จนกระทั่งได้มีการพิสูจน์ให้เห็นว่าอะตอมนั้นยังประกอบด้วยอนุภาคที่เล็กกว่า โดยทอมสัน นั้นเป็นผู้ค้นพบอิเล็กตรอน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าอะตอมนั้นยังสามารถแบ่งแยกเป็นส่วนย่อยได้อีก
1898 – Marie und Pierre Curie – กัมมันตภาพรังสี
1900 – Ludwig Boltzmann – ทฤษฎีปรมาณู
1900 – Max Planck – ควอนตัม
1906 – เออร์เนสท์ รัทเธอร์ฟอร์ด (Ernest Rutherford) – นิวเคลียส
รัทเธอร์ฟอร์ดได้พิสูจน์ให้เห็นว่าอะตอมนั้นมี นิวเคลียสซึ่งมีประจุไฟฟ้าเป็นบวก
1913 – Niels Bohr – แบบจำลองแบบเป็นระดับชั้น
1929 – Ernest O. Lawrence – เครื่องเร่งอนุภาค ไซโคลตรอน (cyclotron)
1932 – Paul Dirac und David Anderson – แอนตี้แมทเทอร์
1964 – Murray Gell-Mann – ควาร์ก
1995 – Eric Cornell und Carl Wieman – โบส-ไอน์สไตน์ คอนเดนเสท
2000 – CERN – โบซอนฮิกส์
2002 – Brookhaven – สารประหลาด
ประมาณ 400 ปีก่อนคริสตศักราช – เดโมคริตุส นำเสนอแนวความคิดแรกเกี่ยวกับอะตอม นักปรัชญากรีก เดโมคริตุส (Democritus) และ ลุยซิปปุส (Leucippus) ได้เสนอทฤษฎีแรกเกี่ยวกับอะตอม ว่า อะตอมแต่ละอะตอมนั้นมีรูปร่างแตกต่างกัน ในลักษณะเดียวกับก้อนหิน ซึ่งรูปร่างนี้เป็นตัวกำหนดคุณสมบัติของอะตอม
1803 – จอห์น ดัลตัน (John Dalton) – พิสูจน์ว่าอะตอมนั้นมีอยู่จริง
จอห์น ดัลตัน ได้พิสูจน์ว่าสสารประกอบขึ้นจากอะตอม แต่ก็ไม่ได้รู้ว่าอะตอมนั้นมีรูปร่างอย่างไร ซึ่งงานของดัลตันนี้ขัดแย้งกับ ทฤษฎีของการแบ่งแยกได้ย่างไม่สิ้นสุด (infinite divisibility) ซึ่งได้กล่าวว่า สสารนั้นสามารถถูกแบ่งเป็นส่วนย่อยได้เสมอ อย่างไม่สิ้นสุด
1897 – โจเซฟ จอห์น ทอมสัน (Joseph John Thomson) – ค้นพบอิเล็กตรอน
ความเชื่อที่ว่า อะตอม เป็นส่วนที่เล็กที่สุดของสาร นั้นคงอยู่จนกระทั่งได้มีการพิสูจน์ให้เห็นว่าอะตอมนั้นยังประกอบด้วยอนุภาคที่เล็กกว่า โดยทอมสัน นั้นเป็นผู้ค้นพบอิเล็กตรอน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าอะตอมนั้นยังสามารถแบ่งแยกเป็นส่วนย่อยได้อีก
1898 – Marie und Pierre Curie – กัมมันตภาพรังสี
1900 – Ludwig Boltzmann – ทฤษฎีปรมาณู
1900 – Max Planck – ควอนตัม
1906 – เออร์เนสท์ รัทเธอร์ฟอร์ด (Ernest Rutherford) – นิวเคลียส
รัทเธอร์ฟอร์ดได้พิสูจน์ให้เห็นว่าอะตอมนั้นมี นิวเคลียสซึ่งมีประจุไฟฟ้าเป็นบวก
1913 – Niels Bohr – แบบจำลองแบบเป็นระดับชั้น
1929 – Ernest O. Lawrence – เครื่องเร่งอนุภาค ไซโคลตรอน (cyclotron)
1932 – Paul Dirac und David Anderson – แอนตี้แมทเทอร์
1964 – Murray Gell-Mann – ควาร์ก
1995 – Eric Cornell und Carl Wieman – โบส-ไอน์สไตน์ คอนเดนเสท
2000 – CERN – โบซอนฮิกส์
2002 – Brookhaven – สารประหลาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น